zondag 28 februari 2016

Hoofdpersoon Sara du Faget van Assendelft woonde op het Lange Voorhout, huidige huisnummer 20


Mijn hoofdpersoon Sara Louisa du Faget van Assendelft woonde tot haar overlijden in 1807 op het Lange Voorhout 20. Het Lange Voorhout te 's-Gravenhage is een van de mooiste en voornaamste straten van de 18de eeuwse Republiek. De bewoners leidde er een vrij decadent leven, dat ze onderhielden door elkaar over en weer te bezoeken. Tijdens deze ontmoetingen, de zogenoemde jours, speelden ook de dames een belangrijke rol. Omdat het mijn wens was om heel dicht bij Sara te komen, kun je je alleen maar een voorstelling van haar maken, wanneer je nauwkeurig uitzoekt hoe haar omgeving er uit ziet. Daarbij komen dan direct allerlei vragen bovendrijven. Hoe ging zij gekleed, de mode dus van die tijd, hoe zag haar dagindeling er uit, welk politiek klimaat heerste er. Dit is wat we als schrijver de colour locale noemen, de achtergrond en het decor waarin zij zich bewoog. Voor wat betreft de jours, de beleefdheidsbezoekjes, die men bij elkaar aflegde bestond een bepaald patroon. Het kwam soms voor dat men jaarlijks een lijst van zo'n 85 adressen afging, waarvoor het rijtuig in gereedheid moest worden gebracht. Daarnaast waren er nog de sociëteiten en verenigingen alwaar men informele contacten onderhield. Het dagboek van een tijdgenote, Magdalene van Schinne geeft een prachtig inkijkje in het leven van Sara. Zij noemt haar menigmaal in het door haar bijgehouden dagboek. Het Lange Voorhout was in die tijd ook de straat waarvan de bewoners plat gezegd, een beetje tegen elkaar op boden, in aanzien, rijk zijn en het daarbij behorende uiterlijk vertoon. Hun panden en gevels werden meer en meer verfraaid. Men had er wat voor over om er toch maar vooral bij te horen. Maar niet alleen de gevels, ook de interieurs hielden gelijk tred. gevoelig voor het oordeel van de naast omgeving werd met gestileerd stucwerk en fraai geschilderde behangsels, de levensstijl van de bewoners geaccentueerd. Ik heb geprobeerd om in mijn boek de decadente stadse rijke, tegenover de arme bevolking van het eiland Hoeksche Waard te zetten, in dit geval het dorpje Heinenoord, waar Sara een buitenverblijf had, het Hof van Assendelft. Ook het verschil tussen de stadse leeghoofdigheid tegenover de dicht bij de natuur levende eilandbewoner die vaak in die tijd niet konden lezen en schrijven, maar qua gevoel soms zoveel meer in hun mars hadden. Toch gebeurt het onmogelijke Sara wordt op haar buitenverblijf verliefd op de dicht bij de natuur levende Dirk van der Pligt. Het geheim van Assendelft is dan ook een onmogelijke, meeslepende liefdesgeschiedenis geworden, die bijna een leven lang heeft geduurd. Het was heerlijk om in deze setting de beide karakters en hun omgeving in het verhaal een rol te laten spelen. Op deze collage een indruk van het prachtige Lange Voorhout en het fraaie pand dat destijds door Sara werd bewoond.

maandag 22 februari 2016

Historische roman 'Het geheim van Assendelft' licht een tipje van de sluier op. Verschijnt in het najaar 2016


Mijn historische roman 'Het geheim van Assendelft' is af en zal dit najaar bij uitgeverij Zomer & Keuning verschijnen. Het Hof van Assendelft is in de Hoeksche Waard, samen met de boerderij Oost Leeuwenstein bekend als Museum Hoeksche Waard, een echt streekmuseum. Mijn hoofdpersoon Sara Louisa du Faget van Assendelft was de laatste ambachtsvrouwe van Heinenoord en verbleef regelmatig op haar 'buiten'. Zij was door vererving eigenaresse van veel land in en rond Heinenoord met bijbehorende 'heerlijke rechten' zoals het visrecht, jachtrecht en recht van tienden. De rentmeester behartigde de financiële en zakelijke belangen ter plekke in de heerlijkheid. Sara werd geboren in 1717 en stierf op 90-jarige leeftijd in 's-Gravenhage. In eerste instantie werd aangenomen, dat zij kinderloos gestorven was, zij was immers ongehuwd, echter uit archiefstukken is gebleken dat zij op 37-jarige leeftijd in 1754 is bevallen van een dochter Sara. In die kringen een werkelijke schande en wanneer dit gebeurde moest er veelal afstand van het kind worden gedaan. Zij kreeg de achternaam Sevenbergen (een veel voorkomende naam in de Hoeksche Waard) mee. Waarschijnlijk de achternaam van het gezin waarin zij opgroeide. Dat zij ongetwijfeld van het kind gehouden heeft, blijkt alleen al uit het feit dat zij het kind ook de voornaam Sara meegaf. Ook zijn er stukken gevonden waarin het kind zelfs een derde deel van de totale erfenis kreeg.  Wie in de archieven een leven natrekt komt altijd weer voor vragen te staan. Sommige documenten geven een mooi beeld van hoe iemand heeft gehandeld, maar roepen tegelijkertijd ook vragen op. Wanneer het dan in de bedoeling ligt om een fictionele historische roman te schrijven zijn juist die vragen mooi om er een antwoord op te geven. Zo liet zij de graftombe van de van Assendelfts in de kerk van Heinenoord dichtmetselen, terwijl zij zelf nog in leven was. Blijkbaar wilde zij daarin niet bijgezet worden na overlijden. Toch geven de archieven aan dat toen zij in 1807 in 's-Gravenhage overleed, het lichaam werd overgebracht naar Heinenoord. Waarom liet ze het graf verzegelend en tenslotte dichtmetselen, en waar ligt zij zelf in Heinenoord begraven, vraag je je dan af. Ook werd er een (zelf)moord gepleegd op de zolder van het huidige Hof van Assendelft. Allemaal zaken die de archieven niet of gedeeltelijk prijs hebben gegeven. Van het vrij decadente leven dat zij leidde aan het Lange Voorhout 20 (het hedendaagse huisnummer) is wat meer bekend omdat een tijdgenote haar benoemde in haar dagboekjes, die later werden gepubliceerd. Ook gaf het archief prijs dat zij huisconcerten organiseerde in haar woning aan het Lang Voorhout. Op een van de krabbelige briefjes van Leopold Mozart kwam ook de naam van Sara du Faget van Assendelft voor. Allemaal prachtige gegevens voor een roman, waar ik dan ook dankbaar gebruik van heb gemaakt. In mijn historische roman heb ik vooral het decadente leven van de hofstad tegen dat van de arme boerenbevolking willen afzetten en ik denk dat ik daar redelijk in ben geslaagd. Ik ben overigens mijn roman begonnen toen het huidige hof nog moest worden gebouwd. Daarvoor stond er naar alle waarschijnlijkheid een houten hofstede. Sara gaf na het overlijden van haar vader de opdracht om het Hof in steen op te laten trekken, over het waarom ze dat deed heeft in mijn boek alles te maken met een overweldigende meeslepende liefde! Nieuwsgierig? Koop in het najaar 2016 mijn roman 'Het geheim van Assendelft'